ΧΑΛΚΙΔΑ - ΚΑΛΑΝΤΑ: Τι ενοχλεί τα παιδιά στα σπίτια που πάνε και ...πόσα χρήματα βγάζουν
Με τα κάλαντα της παραμονής των Φώτων ολοκληρώθηκε ένα ελληνικό έθιμο των γιορτών, που αγαπούν όλα τα παιδιά, αφού τους δίνει την ευκαιρία να μαζέψουν κάποια χρήματα μέσα στις γιορτές.
Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια τα παιδιά λένε τα κάλαντα και σε μεγαλύτερες ηλικίες, ενώ βρίσκονται στην εφηβεία. Γιατί τα λένε όμως και πόσα χρήματα βγάζουν;
Αυτό είναι το θέμα του σημερινού μας ρεπορτάζ και απαντούν τρία κορίτσια και δύο αγόρια από τη Χαλκίδα.
Η Βούλα Τσελά μας λέει: « Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω για κάλαντα γιατί έρχομαι σε επαφή με πολλά παιδιά και μεγάλους. Πηγαίνω σε όλα τα κάλαντα και δεν ντρέπομαι καθόλου.
Πιστεύω ότι κρατάω την παράδοση, τηρώντας ένα παλιό έθιμο. Τα περισσότερα λεφτά, που έχω βγάλει από τα κάλαντα είναι 141 ευρώ.»
Δύο κολλητοί φίλοι, ο Γιάννης Πανταζής και ο Δημήτρης Ανδρέου πάνε μαζί για τα κάλαντα και με αφοπλιστική ειλικρίνεια δήλωσαν: «Ο κόσμος είναι τσιγκούνης και δεν δίνει χρήματα στα παιδιά που λένε τα κάλαντα. Μόνο από συγγενείς παίρνουμε χρήματα συνήθως και τα περισσότερα που μαζέψαμε ήταν 150 ευρώ.»
Η Μαρία Ποδαρά λέει τα κάλαντα γιατί της αρέσει να δίνει ευχές και παράλληλα συγκεντρώνει κάποια χρήματα, που πάντα χρειάζονται τις γιορτές. Η ίδια τόνισε ότι:
« Δεν με ενοχλεί αν δεν μου ανοίξουν σε κάποια σπίτια. Με ενοχλεί, που δεν ανοίγουν ή μου δίνουν καραμέλες κάποιοι που μένουν σε μαγάλα σπίτια και φαίνεται ότι διαθέτουν οικονομική άνεση. Τα περισσότερα χρήματα, που έχω βγάλει είναι 130 ευρώ.»
Η Στέλλα Καρδάση λέει τα κάλαντα, για να μαζέψει χρήματα, τα οποία της χρειάζονται για συγκεκριμένο σκοπό και μας εξηγεί:
« Λέω τα κάλαντα γιατί μου αρέσει πολύ και για να πάρω δώρα στην οικογένεια. Τα περισσότερα χρήματα, που έχω βγάλει είναι 140 ευρώ.
Ο κόσμος δίνει λίγα, αλλά αυτό δεν με πειράζει καθόλου, ό,τι έχει ο καθένας. Ενοχλητικό είναι όταν σε διώχνουν με άσχημο τρόπο, λες και κάνεις κάτι κακό.
Εγώ πιστεύω ότι όσοι λένε τα κάλαντα διατηρούν το έθιμο και κάνουν καλό. Αν ο άλλος δεν θέλει να δώσει κάτι είναι δικαίωμά του, αλλά μπορεί να σε αποφύγει με ευγενικό τρόπο.»