Φτιάχνω τις δικές μου ελιές

Αυτός ο μήνας στην Ελληνική ύπαιθρο είναι αφιερωμένος στον ιερό καρπό της ελιάς. Η χώρα μας ευτυχώς έχει αυτό το θεϊκό δώρο, την ελιά. Η περιοχή μας είναι γεμάτη λιόδεντρα. Διαλέξτε τις καλύτερες και φτιάξτε νόστιμες, τραγανές και αρωματικές ελίτσες από τα δεντράκια σας.

Όσοι δεν έχετε δικές σας ελιές, αυτή την εποχή θα βρείτε στη λαϊκή. Nα αγοράσετε φρεσκοκομμένες για να τις κάνετε όπως σας αρέσει. Οι τρόποι για να φτιάξουμε ελιές στο σπίτι είναι πολλοί, αλλά όλοι βασίζονται στις αρχαίες τεχνικές με τις οποίες οι πρόγονοί μας, και γενικά όλοι οι αρχαίοι λαοί όπου στη γη υπήρχαν λιόδεντρα, έφτιαχναν τις ελιές τους.

Εγώ θα σας δώσω δύο πολύ επιτυχημένες συνταγές για πεντανόστιμες ελιές χωρίς συντηρητικά και φάρμακα που γίνονται εύκολα. Τώρα στις αρχές οι ελιές είναι άγουρες ακόμα και έχουν πράσινο χρώμα, φτιάξτε λοιπόν τις πράσινες τώρα κι αργότερα με το καλό που θα μαυρίζουν όσο ωριμάζουν θα ακολουθήσει και η συνταγούλα για τις μαύρες.

Για 1 κιλό πράσινες ελιές

Τρυπάμε κάθε ελιά με ένα μικρό πιρούνι.
Βάζουμε τις ελιές σε δοχείο με μπόλικο νερό έτσι που να τις σκεπάζει τελείως και τις αφήνουμε σε δροσερό μέρος (κατά προτίμηση έξω) για 30 ημέρες, αλλάζοντας το νερό τις πρώτες 15 ημέρες δυο φορές την ημέρα και ύστερα καθημερινά. Με αυτό τον τρόπο οι ελιές θα ξεπικρίσουν. Καλό είναι να δοκιμάσουμε τις ελιές και να μη βασιστούμε στο χρόνο που δίνεται καθώς αυτός δεν είναι απόλυτος μιας και η ποικιλία καθώς και το στάδιο ωριμότητας ακόμα και το προσωπικό μας γούστο παίζουν σημαντικό ρόλο.

Κατόπιν ετοιμάζουμε σε γυάλινο βάζο με καπάκι άλμη (σε 1 λίτρο νερό διαλύουμε 100 γρ. χονδρό αλάτι).  Μέσα στην άλμη θα ρίξουμε τις ελιές, το χυμό ενός λεμονιού, ή το χυμό ενός νεραντζιού, 1 λεμόνι και 1 πορτοκάλι κομμένα σε λεπτές φέτες μαζί με τις φλούδες και 2 σκελίδες σκόρδου σε λεπτές φετούλες (αν θέλουμε), κλωναράκια από μυρωδικά της προτίμησής μας όπως θυμάρι, ρίγανη, δαφνόφυλλο, δενδρολίβανο κλπ. Σκεπάζουμε με 2 δάχτυλα ελαιόλαδο και κλείνουμε με το καπάκι.

Καλό είναι για να διατηρηθούν πολύ χρόνο οι ελιές το βάζο ή τα βάζα, να φυλάσσονται σε δροσερό και σκοτεινό μέρος. Παλιά τις έβαζαν σε μεγάλα κιούπια και τις φύλαγαν όλο το χειμώνα στα υπόγεια των σπιτιών που ήταν πολύ δροσερά. Εγώ καλύπτω τα βάζα με χαρτί για να μη παίρνουν φως και τις φυλάω στη βεράντα μου.

Μετά από 15-20 ημέρες μπορούμε να βγάζουμε από το βάζο όσες ελιές θέλουμε να καταναλώσουμε άμεσα και να τις σερβίρουμε ραντισμένες με λίγο ελαιόλαδο.

Ακριβώς την ίδια διαδικασία ακολουθούμε και για τις τσακιστές ελιές. Σ’ αυτή την περίπτωση αντί να τις τρυπήσουμε θα τις χτυπήσουμε ελαφρά μία-μία με ξύλινο σφυράκι προσπαθώντας να μην χτυπηθεί το κουκούτσι παρά μόνο η σάρκα της ελιάς. Αυτές οι ελιές ξεπικρίζουν πιο εύκολα και άρα θα παραμείνουν στο νερό με τις καθημερινές αλλαγές γύρω στις 15-20 ημέρες.

Καλό είναι να δοκιμάσετε και να κρίνετε οι ίδιοι πότε έχουν γλυκάνει για να μπουν στην άλμη. Οι τρυπητές πάντως είναι πιο τραγανές μιας και δεν έχουν υποστεί την ταλαιπωρία του χτυπήματος και εγώ τις προτιμώ. Αλλά αυτό είναι θέμα προσωπικού γούστου. Δοκιμάστε και με τους δύο τρόπους ταυτόχρονα κάνοντας λίγες έτσι και λίγες αλλιώς και του χρόνου καταλήγετε σε όποιον σας αρέσει καλύτερα.