Χαλκίδα, στα μπαράζ σημασία έχει ο προορισμός και όχι το ταξίδι…

Χαλκίδα, στα μπαράζ σημασία έχει ο προορισμός και όχι το ταξίδι…
29 Απριλίου 2022, 22:15
A+ A-
Το αθλητικό σχόλιο της Παρασκευής.

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Η Χαλκίδα εξασφάλισε το διαβατήριο για να πετάξει στους αιθέρες των μπαράζ ανόδου της Γ’ Εθνικής και προετοιμάζει τον διάδρομο απογείωσης. Τα πανηγύρια στην επιστροφή από την Κάρυστο ήταν έξαλλα, υπήρξε θερμή υποδοχή στο Στάδιο της πόλης, παίκτες και φίλαθλοι έγιναν «ένα», κάποιοι έκριναν υπερβολικές τις αντιδράσεις. "Μα, καλά, πανηγυρίζει σαν τρελή η Χαλκίδα που πήρε το πρωτάθλημα στην Α’ ΕΠΣΕ;" Η ψυχούλα της το ξέρει ή καλύτερα η ψυχούλα των παιδιών. Η Χαλκίδα δεν έκανε τα εύκολα …δύσκολα, διότι καμιά στιγμή οι συνθήκες δεν ήταν εύκολες κόντρα σε ανθεκτικούς και ποιοτικούς αντιπάλους. Έκανε, όμως, τα δύσκολα …δραματικά, και στο …τσακ γλίτωσε το ρόλο της drama queen. Στους πανηγυρισμούς βγήκε όλη η ένταση και η πίεση που μαζεύτηκε, ειδικότερα μετά το κάζο με τον Ταμυναϊκό και αναφέρομαι περισσότερο στην έκταση που πήρε το σκορ.

Η Χαλκίδα νίκησε στην Κάρυστο γιατί πήγε αποφασισμένη, συγκεντρωμένη, ετοιμοπόλεμη τακτικά και πνευματικά, με τον ¶γγελο Γκιόκα να ξεκλειδώνει την αντίπαλη άμυνα και τον Σπανό να κλειδώνει το διπλό. Αμφότεροι ήταν οι πρωταγωνιστές και του χαλκιδέικου γκολ στη Μακρυκάπα.

Η Χαλκίδα φέτος δεν είχε έναν τοπ σκόρερ στον πίνακα, όπως η Ερέτρια τον Τόρα ή ο Ταμυναϊκός τον Μώρο, αλλά διαθέτει παίκτες με χαρακτήρα και προσωπικότητα.

Ο Γκιόκας για παράδειγμα, στην Κρήτη, σε Εθνικές κατηγορίες σκόραρε κατά ριπάς.

Στη Χαλκίδα άργησε να βρει τα πατήματά του, έμοιαζε να είναι έξω από τα νερά του, αλλά στην τελική ευθεία ένιωσε «ευτυχισμένος» στην τοποθεσία «αντίπαλα δίχτυα».

Η Αρτάκη που υποβιβάστηκε από τη Γ’ Εθνική και ακόμη προσπαθεί να καταλάβει «πώς γκένεν αυτό» που θα έλεγε και ο Ογκουνσότο, κατέκτησε το Κύπελλο Εύβοιας -με αντίπαλο στον τελικό τη Χαλκίδα- και στην έντυπη «Γνώμη» γράφτηκε «χάρηκαν οι πικραμένοι».

Η Χαλκίδα αύριο (30/4) θα χαρεί, καθώς θα σηκώσει το τιμημένο στη φιέστα που ετοιμάζει με αντίπαλο τον Αμαρυνθιακό (ώρα 19:00), αλλά ελπίζω στο τέλος των μπαράζ να μην χρειαστεί να βάλουμε τίτλο «πικράθηκαν οι χαρούμενοι».

Η Χαλκίδα έχει μπροστά της μια σειρά αγώνων με ομάδες πρωταθλήτριες άλλων νομών. Οι μάχες θα είναι σκληρές, οι αντοχές του κυανόμαυρου οργανισμού θα δοκιμαστούν ξανά, ο κόσμος, όχι μόνο του ΑΟΧ, αλλά όλης της Εύβοιας χρειάζεται να είναι κοντά και να στηρίξει την προσπάθεια.

Το φετινό πρωτάθλημα της Α’ ΕΠΣΕ ήταν ένα δύσκολο, απαιτητικό, ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, ανέβηκαν οι τόνοι, υπήρξαν αντιπαραθέσεις, όλα αυτά είναι λογικά.

Όμως, αυτή τη στιγμή η Εύβοια βρίσκεται πολύ χαμηλά στο ranking της ΕΠΟ, δεν έχει εκπρόσωπο στις Εθνικές κατηγορίες, παρά μόνο τις Αβαντίδες στο γυναικείο (σε υψηλό επίπεδο) και ο ΑΟΧ είναι αναγκασμένος να σηκώσει το βάρος.

Θα μπορούσε στη θέση του να ήταν η Μακρυκάπα ή ο Ταμυναϊκός, ακριβώς τα ίδια θα γράφαμε, αλλά ο ΑΟΧ έκοψε πρώτος το νήμα, το πρωτάθλημα είναι ένας μαραθώνιος. Ο ΑΟΧ προβλημάτισε και λαβώθηκε στα ντέρμπι και υποχρεώθηκε να κυνηγάει τον αντίπαλο από τα αποδυτήρια. Με την Ερέτρια έφαγε δύο πέναλτι με το καλημέρα και χωρίς να το καταλάβει βρέθηκε να χάνει 0-2, με τον Ταμυναϊκό δέχθηκε γκολ στο δεύτερο λεπτό και με τη Μακρυκάπα θα μπορούσε να βρεθεί πίσω στο σκορ στο 17' αν ο Φαλαγγίτης δεν έλεγε "όχι" στον Μήτρου από την άσπρη βούλα. Ωστόσο, ο ΑΟΧ έδειξε χαρακτήρα και μέταλλο στα εκτός έδρας παιχνίδια, κερδίζοντας τα 12 από τα 13 (έχασε μόνο στο Αλιβέρι), απολογισμός που …βγάζει πρωταθλητή.

Στα μπαράζ, το Στάδιο με το ταρτάν με τα 10 κουλουάρ -που είναι παγκόσμια πρωτοτυπία-, εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να γίνει «καυτή» έδρα, αλλά μπορεί να γίνει η έδρα που θα σβήσει τις προσδοκίες του Κυπάρισσου Αντίκειρας, του Απόλλων Ευπαλείου, και του Παναργειακού, με τους "λύκους" του ¶ργους να εμφανίζονται πολύ δυνατοί και θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους με τον ΑΟΧ την τελευταία αγωνιστική στη Χαλκίδα. Επειδή, όμως, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, ο ΑΟΧ είναι υποχρεωμένος να φύγει με το διπλό από τον Αίολο Καρπενησίου την Κυριακή 8 Μάη.

Ο Πέτρος Ζουρούδης μετά την ήττα σοκ από τον Ταμυναϊκό φέρεται να είπε στους επιτελείς του ΑΟΧ «νικήστε τη Δροσιά και έρχομαι», παραμονές του τελικού Κυπέλλου με την Αρτάκη και του τελικού πρωταθλήματος με τη Μακρυκάπα. Κατά γενική ομολογία κατάφερε μέσα σε λίγες μέρες να μαζέψει το γκρουπ, να τονώσει την ψυχολογία των παικτών, η κάθε κουβέντα του είναι …νόμος του κράτους, έχει και αυστηρό παρουσιαστικό (μοιάζει με εκπαιδευτή στους αλεξιπτωτιστές). Νιώθει από ΑΟΧ γιατί έχει φορέσει τη φανέλα, πήρε το ρίσκο και έπαιξε με δύο φορ στη Μακρυκάπα, αλλάζοντας τον σχηματισμό, στην Κάρυστο έβαλε στόπερ τον Τζάβρα, ο οποίος το προηγούμενο διάστημα δεν είχε πρώτο ρόλο, άφησε στον πάγκο τον Σπυράκη και τον Ι.Αθ. Τσολάκο, τους έβαλε στο β’ ημίχρονο και έκλεισε τους χώρους περιορίζοντας αισθητά την Κάρυστο, έκανε κινήσεις…

Σπουδαίος ο Καβάφης, αλλά για τη Χαλκίδα στα μπαράζ σημασία έχει ο προορισμός και όχι το ταξίδι.

ΥΓ: Στον Γιάννη Μπασούκο αρέσουν οι δύσκολες αποστολές και έβγαλε ακόμη μια εις πέρας με απίθανο τρόπο, με γκολ-φάουλ στο 93’ του Παναγιώτη Ηλία. Αυτή η παικτάρα που συνεχίζει να γράφει ιστορία.

Το Αυλωνάρι πλέον ποντάρει σε άνοδο του ΑΟΧ για να συνεχίσει να παίζει στην μεγάλη κατηγορία του νομού.

Ο Λήλας έχανε (0-1) από τη Μακρυκάπα, το γύρισε σε 2-1 μέσα σε λίγα λεπτά, κρατούσε τα κλειδιά της 11ης θέσης, αλλά το γκολ-φάουλ του Παναγιώτη Ηλία (σ.σ. έχει φορέσει τη φανέλα της ΠΑΕ Λήλας Βασιλικού στη Γ' Εθνική), έστειλε τον λαμπαδηδρόμο στη Β’ Κατηγορία μετά από 43 χρόνια! Είναι λυπηρό για τον Λήλα, αλλά έτσι όπως κυλούσαν τα πράγματα από την αρχή της σεζόν ήταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος υποβιβασμού. Κι εδώ που το έφτασε το πράγμα, να έχει αγκαλιά τη σωτηρία μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο είναι κατόρθωμα. Γράφτηκε μια μελανή αγωνιστικά σελίδα για το Λήλα, αλλά δεν είναι η καταστροφή, αρκεί οι άνθρωποι που τον διοικούν να μάθουν από τα λάθη τους και να προσπαθήσουν πάνω σε πιο στέρεες βάσεις να τον επαναφέρουν στο κλαμπ των «μεγάλων». Αλλά αυτό που έγινε σε Αυλωνάρι και Λήλα είναι το απόλυτο κοντράστ, η επιτομή της εξέλιξης θρίλερ.   

Επιστροφή