Ο Σταυρός ήταν παλικάρι και το γκολ του Στρέμπα της Καρύστου ...σφαίρα από 9αρι
*Του Γιάννη Τρυφωνίδη
Κάτσε να γράψω πριν παίξει ο ΠΑΟΚ με τη Στεάουα και συγχυστώ πάλι, αν και όπως έχω αναφέρει ξανά, πλέον στεναχωριέμαι για 24 ώρες και μετά κοιτάω μπροστά. Συνήθως δεν μιλάω (ούτε θέλω να μου μιλάνε), να με αφήνουν ήσυχο θέλω, αλλά για μένα το πιο σημαντικό είναι να βλέπω τις ασπρόμαυρες φανέλες στο χορτάρι και στην εξέδρα.
Με την ίδια δίψα ήρθαν στο Στάδιο Χαλκίδας η Κάρυστος και ο ΑΠΣ Σταυρού για να διεκδικήσουν ένα τρόπαιο. Για την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ μπορεί να μην λέει κάτι το Λιγκ Καπ και να είναι ένα "κατσαρολικό", αλλά για την Κάρυστο και τον Σταυρό έλεγε πολλά. Για την Κάρυστο και για τον λόγο ότι ήθελε -για συναισθηματικούς λόγους- να αφιερώσει την κούπα ψηλά, στον Τριαντάφυλλο Κοσμέτο.
Μου μετέφεραν ότι οι Καρυστινοί έκλεισαν τα μαγαζιά τους και ήρθαν μαζικά στη Χαλκίδα (υπήρχε και αρκετή πιτσιρικαρία) κερδίζοντας κατά κράτος τη μάχη της εξέδρας. Τον δικό της παλμό είχε και το κομμάτι του Σταυρού, αλλά σαφώς οι της Καρύστου ήταν πιο Ultras.
Ηταν ένας τελικός αίμα και άμμος. Το 'χει η μοίρα των τελικών του Λιγκ Καπ να κρίνονται με την υπογραφή του ...Χίτσκοκ και να φεύγουμε από το Στάδιο ...βράδυ. Παρεμπιπτόντως, η αρχική σκέψη της ΕΠΣΕ ήταν ο τελικός να γίνει στο γήπεδο Αρτάκης, αλλά για κάποιον λόγο κατέληξε στη Χαλκίδα.
Στα δικά μου μάτια και νομίζω των περισσοτέρων, φαβορί ήταν η Κάρυστος, αλλά δεν είχα ξεγραμμένο τον Σταυρό, ο οποίος φέτος είναι ατσάλινος και μαχητής. Δεν το λέω εγώ, το λέει η εικόνα και τα αποτελέσματά του, μέχρι τώρα.
Ενας αντίπαλος που θα φτύσεις αίμα για να τον κερδίσεις. Δεν ξέρω αν η Κάρυστος υποτίμησε τον αντίπαλό της, αν πίστευε ότι θα έχει ευκολότερο έργο, αλλά με το ξεκίνημα του ματς ο Σταυρός έστειλε τα πρώτα μηνύματα ότι οι λευκές φανέλες είναι αλεξίσφαιρες.
Έβρισκε τρόπους να κρατάει τους ποιοτικούς νότιους μακριά από την εστία του Βασιλείου. Από στατικές φάσεις ήρθαν οι πρώτες απειλές, μέχρι το 30’, που ο Σεϊτης γκρέμισε αντικανονικά αντίπαλό του τη στιγμή που έμπαινε στην περιοχή και αντίκρισε την κόκκινη κάρτα. Μετά από λίγο ο Σταυρός έχασε και τον δεύτερο στόπερ του, τον Σπανό και ήρθαν τα ...πάνω-κάτω για την ομάδα του Καλλιμάνη.
Λίγα 24ωρα νωρίτερα ο Σταυρός είχε αντιμετωπίσει για μια ώρα με παίκτη λιγότερο την Αιδηψό και ανταπεξήλθε. Στη συνέχεια βέβαια με 9 έμεινε η Αιδηψός και ο Σταυρός ανέτρεψε το σκορ και πήρε μια σπουδαία νίκη. Αλλά αυτή η μια ώρα ήταν το καλύτερο φροντιστήριο για το γκρουπ του Καλλιμάνη, ένα ταχύρρυθμο σεμινάριο...ενόψει τελικού. Σφυρηλατήθηκε, πίστεψε περισσότερο στον εαυτό του. Μόνο τυχαίο δεν ήταν το ανάστημα που σήκωσε και τις δυο φορές.
Με τακτική, πλάνο, πάθος και αυταπάρνηση συνέχισε να μην δέχεται σπουδαίες απειλές από την Κάρυστο που έφτανε με ευκολία (;)-όχι και τόσο- έξω από τα όρια της περιοχής, αλλά εκεί χανόταν στη μετάφραση.
Ο Σταυρός ήταν δύσκολο να δημιουργήσει. Περισσότερο προσπαθούσε να αναχαιτίσει (δεν χρειάζεται καν να δεις το ματς για να το καταλάβεις) και κάθε λεπτό που περνούσε και δεν λύγιζε, έκανε ένα βηματάκι πιο κοντά στον μεγάλο άθλο. Γιατί άθλος θα ήταν αν έφτανε στα πέναλτι και το σήκωνε.
Και στα πέναλτι ως γνωστόν δεν υπάρχει φαβορί...
Μάλιστα, η ομάδα του Καλλιμάνη στην παράταση, σηκώθηκε από τα σχοινιά και όχι μόνο έριξε νερό στο πρόσωπο και πήρε ανάσες, αλλά αντάλλαξε "γροθιές", πάτησε με αξιώσεις την περιοχή, ωστόσο δεν είχε δυνάμεις και καθαρό μυαλό στις εκτελέσεις.
Οσον αφορά την Κάρυστο είναι μια ομάδα που -στατιστικά- ανοίγει το παιχνίδι της, κυρίως, στο β’ ημίχρονο. Δεν λέω ότι συμβαίνει, αλλά σα να διαβάζει τον αντίπαλο, στη λογική του "δεν δαγκώνει, να σε μυρίσει θέλει".
Εχει ξεκινήσει μια πορεία ο ΑΟΚ με προορισμό τη δική του Γη της Επαγγελίας και η σημερινή κατάκτηση θα μπορούσε να είναι και μια προθέρμανση για τα καλύτερα που έρχονται σύμφωνα πάντα με τις βλέψεις και τα όνειρα που έχουν οι άνθρωποι της ομάδας.
Αλλά επιμένω, ότι θα γίνει μάχη στην Α’ ΕΠΣΕ και θα αντιμετωπίσει δυσκολίες σε έδρες που δύσκολα βγαίνεις ατσαλάκωτος.
Οι του Σταυρού διαμαρτυρήθηκαν για το γκολ. Λέγεται ότι οι φωνές που ακούστηκαν έχουν να κάνουν με την επαναφορά στο πλάγιο (σ.σ. ζήτησαν αλλαγή), πριν ο Καράβολας "σερβίρει" και ο Στρέμπας "κεράσει".
Επίσης για ένα μαρκάρισμα με το πόδι ψηλά στον γκολκίπερ Βασιλείου που τιμωρήθηκε με κίτρινη, οι του Σταυρού ζήτησαν κόκκινη. Ο Σταυρός έβγαλε ανακοίνωση, αναφέροντας ότι ο Βασιλείου υπέστη κάταγμα στη γνάθο και θα μεταφερθεί στο νοσοκομείο (σ.σ. ο παλίκαρος έβγαλε 120 λεπτά), ενώ ο Σπανός έφυγε με πρόβλημα στο γόνατο.
Και οι της Καρύστου φώναξαν για ένα μαρκάρισμα στον Λάτση που μάτωσε στο κεφάλι και αγωνίστηκε σχεδόν σε όλο το παιχνίδι σαν τον Σταλόνε στην ταινία Ρόκυ Μπαλμπόα.
Εν κατακλείδι ήταν ένας συναρπαστικός τελικός και αξίζουν συγχαρητήρια και στις δυο ομάδες. Ο Σταυρός με καρδιά από ατσάλι ήταν παλικάρι και το γκολ του Στρέμπα, ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν τη 'ρωσική ρουλέτα' ...σφαίρα από 9αρι, που λένε η Λίλα και ο Rack...