ΖΩΟΦΙΛΟΙ: Nα απαιτούν και όχι να επαιτούν

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι θέλουν ένα κατοικίδιο σπίτι τους αντιλαμβανόμενοι τη συντροφιά και την αγάπη που προσφέρει. Εξ ου και ο τζίρος των σχετικών καταστημάτων ανεβαίνει με καλό ρυθμό, όπως δημοσιεύεται σε έρευνα.

 

Βλέποντας τον χαμό που γίνεται στο διαδίκτυο, όταν κακοποιείται ένα ζωάκι, νομίζεις ότι οι ζωόφιλοι είναι πάρα πολλοί. Είναι, αλλά λίγοι μπλέκουν με τους συλλόγους και τον εθελοντισμό. Αυτοί που “φωνάζουν” στο ίντερνετ αποτελούν μια σκληροπυρηνική μειοψηφία, από την οποία συνήθως στελεχώνονται και οι κατά τόπους σύλλογοι.

 

Η αντίληψή τούτης της μειοψηφίας κάνει κακό στο φιλοζωικό κίνημα και απωθεί κάθε υγιή συμπολίτη μας από το να ασχοληθεί ενεργά με τα αδέσποτα. 

 

Για παράδειγμα, δεν είσαι φιλόζωος αν αγαπάς τα ζώα περισσότερο από τους ανθρώπους. Όταν ένα αδέσποτο δαγκώνει παιδάκι, όσο απαράδεκτο είναι να ζητάς τη θανάτωση του σκύλου άλλο τόσο και περισσότερο είναι να κάνεις λόγο για συνευθύνη του παιδιού ή του γονέα του.

 

Στα δικά μας, ο ζωόφιλος σύλλογος έκανε τεράστιο λάθος με το να επιμένει ότι το παράνομο καταφύγιό του, που ενοχλούσε τους γείτονες σε κατοικημένη περιοχή, έπρεπε να παραμείνει ανοιχτό. 

 

Επίσης, όταν οι πολίτες απευθύνονταν σε αυτόν για κάποιο αδέσποτο, η μόνιμη απάντηση ήταν «δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι». Υπήρξαν και χειρότερες απαντήσεις, αλλά ας το αφήσουμε εδώ…

 

Απαιτείται, λοιπόν, μια αλλαγή νοοτροπίας. Φυσικά και η συνεργασία με τους υπόλοιπους φορείς είναι σημαντική, αλλά τα κακώς κείμενα πρέπει να θίγονται. Τα αδέσποτα -ακίνδυνα ή επικίνδυνα- έχουν γεμίσει το κέντρο της Χαλκίδας, το πάρκο σκύλων φτιάχτηκε στο απομακρυσμένο Πάρκο του Λαού (!) και οι υποδομές του δήμου είναι ανύπαρκτες.

 

Επομένως, χρειάζεται ένας σύλλογος που θα απαιτεί και δεν θα επαιτεί με γνώμονα την εξάλειψη των αδέσποτων, τη σωστή φροντίδα τους και εν τέλει την υιοθεσία τους. Όπως συμβαίνει σε κάθε προηγμένη ευρωπαϊκή πόλη.