7 μαθήματα από το φετινό καλοκαίρι
*Του Χρήστου Παθούλα
«Γηράσκων αεί διδασκόμενος» είχε πει ο Σωκράτης και η φράση έγινε από τις πιο διαχρονικές. Είναι καθολικά αποδεκτή απΆ όλους, αφού ο άνθρωπος γίνεται καθημερινά σοφότερος, μέχρι τη στιγμή που θα ξεψυχήσει.
Έτσι κι εγώ. Μέσα σε δύο εβδομάδες διακοπών έμαθα νέα πράγματα και επιβεβαίωσα πολλά άλλα. Μέσα στην Αυγουστιάτικη χαλαρώτητα, τα τιρκουάζ νερά του Λιβυκού πελάγους και τους Κρητικούς ντάκους, παρατήρησα πολλά σκηνικά. Τα επτά σημαντικότερα μαθήματα που πήρα έχουν ως εξής:
1) Το κριτήριο και το μάτι της «Γνώμης» είναι –σχεδόν- αλάνθαστα. Έγραφε στο τελευταίο Αυγουστιάτικο φύλλο η «Γνώμη» ότι ο πιο in τουριστικός προορισμός για τους Ευβοιώτες είναι η Κρήτη. Εκεί είχα κανονίσει να πάω κι εγώ και είδα το ρεπορτάζ να επιβεβαιώνεται μέχρι κεραίας. Δεν πρόλαβα να αφήσω τις βαλίτσες στο ξενοδοχείο, με χαιρέτισε ο Αμαρύνθιος οδοντίατρος Γιάννης Μαντζάκος. Κάθισα να πιω καφέ στο ενετικό λιμάνι των Χανιών και παρέλασαν από μπροστά μου πολλές Χαλκιδέες του κάνουν αερόμπικ σε γνωστό γυμναστήριο της πόλης. Στον Μπάλο (φωτό κάτω) συνάντησα τον Χρήστο Τσουβαλά, ενώ στον Πλακιά πέτυχα τον Μπάμπη Σταθόπουλο. Με το δήμαρχο Θανάση Ζεμπίλη δεν συναντήθηκα, γιατί έφυγε από την Κρήτη πριν φτάσω εγώ.
2) Οι Έλληνες τσεκάρουν, πλέον, τον λογαριασμό του εστιατορίου και κοιτούν τον κατάλογο πριν κάτσουν. Έπρεπε να έρθει η κρίση για να μάθει ο Έλληνας να τσεκάρει το λογαριασμό του εστιατορίου. Μέχρι σήμερα είχε μια βλαχαδερο-νεοπλουτίστικη αντίληψη και πλήρωνε χωρίς να ξέρει τι. Ακόμα, ελέγχει τον τιμοκατάλογο-μενού πριν κάτσει να φάει. Παλιότερα κορόϊδευε τους ξένους για την τακτική αυτή.
3) Η Χαλκίδα είναι η πιο ακριβή πόλη της Ελλάδας –και μια από τις ακριβότερες της Ευρώπης. Ήπια φυσικό χυμό στην παλιά πόλη των Χανίων και ακόμα μου φαίνεται περίεργο που πλήρωσα 2 ευρώ. Στη Χαλκίδα δεν τον έχω πιει με λιγότερα από 3,5 ευρώ!
4) Η Εύβοια διαθέτει από τις ωραιότερες παραλίες στην Ελλάδα. Απλά δεν τις έχουμε διαφημίσει. Όπου και να έχω ταξιδέψει, δεν έχω πετύχει ακόμα Βύθουρη, Παραβλαχιά, Καλλιανούς κ.α. Το δίλημμα, όμως, είναι ένα: Να τις κάνουμε διάσημες, ρισκάροντας να χαθεί η φυσική ομορφιά τους ή να τις απολαμβάνουμε εμείς; Μέση λύση δεν φαίνεται να υπάρχει.
5) Το καμάκι έχει πεθάνει. Οι σημερινοί άντρες περνάνε ατελείωτες ώρες στα γυμναστήρια για μια βόλτα στην παραλία και από ...τηγανίτα τίποτα. Όσους μύες έχουν, τόσο φοβούνται να πλησίασουν το αντίθετο φύλο. ΓιΆ αυτό –όπως διαβάζω στα κουτσομπολίστικα περιοδικά- οι γυναίκες τρέχουν πίσω από τον Γιάννη Λάτσιο!
6) Ο Καλλικράτης έχει τις ίδιες άσχημες επιπτώσεις σΆ όλους τους Δήμους της χώρας. Δεν είναι μόνο η Χαλκίδα και η Εύβοια που έχει μένει πολύ πίσω σε θέματα καθημερινότητας, όπως τα σκουπίδια και σε υποδομές. Όπως μού είπε ο αντιδήμαρχος Ρεθύμνου Κωνσταντίνος Ηλιάκης τα ίδια ζόρια υραβλανε και στην Κρήτη. Βλέπετα, το ...«λεφτά δεν υπάρχουν» είναι πανελλαδικό φαινόμενο.
7) Οι γαύροι δεν κάνουν ποτέ διακοπές. Σε όποιο νησί κι αν έχω βρεθεί καλοκαίρι έχω πάντα την ίδια εικόνα στα μάτια μου: Φιλάθλους του Ολυμπιακού να γεμίζουν τις καφετέριες για να δουν τα φιλικά παιχνίδια του Θρύλου. Φέτος, όμως, ήταν η καλύτερη των γαύρων. Ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε νωρίς-νωρίς και είχαν την ευκαιρία να κάνουν καζούρα στους βάζελους φίλους τους.