Ο άπιαστος Αμαρυνθιακός, ο Καρβέλης, ο Ευσταθίου και ο τελευταίος τροχός της άμαξας
*Του Γιάννη Τρυφωνίδη
Το Κιλελέρ δεν μας έκανε τη χάρη και δεν έκοψε τον δρόμο του Σβορώνου (σ.σ. τουλάχιστον βγαίνουν από την εξίσωση οι Θεσσαλοί), την ίδια ώρα που η Αρτάκη κρατούσε απόρθητο το κάστρο της (1-0 τον Βατανιακό). Μόλις 3 γκολ έχει δεχτεί η Αρτάκη (το ένα με ανύπαρκτο πέναλτι στο εντός έδρας 1-1 με τον Κατσικά) και με ...οδηγό την αμυντική λειτουργία της συνεχίζει να ονειρεύεται κι αν ενισχυθεί τον Γενάρη σε θέσεις κλειδιά θα κάνει το ντεμαράζ της για να τρυπήσει το ταβάνι της.
Επιθετικό σχήμα επέλεξε ο Μαγκαφίνης βάζοντας τον Παπαδάκη δεκάρι και «δίδυμο» κορυφής τους Σκριβάνο και Σπηλιώτη, με τον δεύτερο να ξεχωρίζει, καθώς είναι ταχυδυναμικός, «μπουκαδόρος» και με έφεση στο «ένας εναντίον ενός». Ο Στάθης Λάμπρου αντιμετώπισε ένα πρόβλημα μεσοβδόμαδα και ίσως γι’ αυτό δεν ξεκίνησε από την αρχή. Ο Ιορδανίδης είναι πιο αποδοτικός στο 10 και όχι στο 6 και το 8, αλλά η δουλειά έγινε. Ευτυχώς για την Αρτάκη, τη ...γλίτωσε στην πιο κλασική φάση του πρώτου ημιχρόνου που ανήκε στους φιλοξενούμενους και τελικά βρήκε το γκολ που έκρινε το ματς από μια στημένη μπάλα. Ο ΑΟΝΑ νίκησε σε μέτρια μέρα, αλλά έχει κι αυτό τη σημασία του. Υπάρχει κούραση, υπάρχουν απουσίες που στερούν ανάσες και καλύτερη διαχείριση (σ.σ. ο Ταυταρίδης θα παραμείνει ακόμη ένα μήνα στα «πιτς»), υπάρχει η πίεση του πρωταθλητισμού, αλλά μέσα από αυτή τη διαδικασία η ομάδα δυναμώνει και δείχνει να το πιστεύει...
Στην Α’ ΕΠΣΕ ο ΑΟ Χαλκίς πέτυχε την πρώτη του νίκη ...εκτός γηπέδου (3-0 α.α τον Ηρακλή Ψαχνών). Και άσσος και όβερ.
Η Ιστιαία όπως συνέβη -και- στο ματς με την Προποντίδα προηγήθηκε, αλλά δεν κατάφερε να κρατήσει το αποτέλεσμα. Με την Προποντίδα δεν πήρε τίποτα, με το Μαρμάρι τσίμπησε ένα βαθμό, έχοντας μεγάλο πρωταγωνιστή φέτος τον νεαρό Μαρνέζο, που ηγείται της επιθετικής γραμμής και βλέπει δίχτυα.
Οι ...ελπίδες της Χαλκίδας να μπει στον "χορό του Ζαλόγγου" κι η Ερέτρια μάλλον εξανεμίζονται, μετά τον ερχομό του Γιάννη Καρβέλη, το «ναι» του οποίου προκάλεσε αίσθηση, με τον πρόεδρο Γιώργο Μπασινά να κάνει το κόλπο γκρόσο. Και στο πρώτο του ματς με τον Καρβέλη στην τεχνική ηγεσία ο Απόλλων έδειξε χαρακτήρα και γύρισε ένα ματς που στράβωσε με το καλημέρα.
Ο Αμαρυνθιακός έπαιξε ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο στον Βούρκο κόντρα στην Προποντίδα, η οποία δεν κατάφερε να ακολουθήσει τον ρυθμό των πρωτοπόρων. Η υπεροχή του Αμαρυνθιακού ήταν καθολική με συνδυαστικό παιχνίδι σε κλειστούς χώρους, με πολλά τρεξίματα και κερδισμένες μονομαχίες, δείγμα της δίψας των παιδιών του Βαλκάνου να ...διαλύσουν κάθε υποψία ανταγωνισμού.
Στόχος της Προποντίδας δεν ήταν και δεν είναι ο πρωταθλητισμός. Είναι η ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος και μια βαριά ήττα από τον Αμαρυνθιακό που μοιάζει με …γαλαξία αστέρων, για τα δεδομένα του τοπικού, δεν σβήνει τη μέχρι τώρα πορεία της «Μπάρτσα». Ο γενικός αρχηγός Αλέκος Σιγανός, δεν προσέγγισε και δεν ψυχολόγισε σωστά (την εβδομάδα που προηγήθηκε) την αναμέτρηση, την οποία ανήγαγε σε μητέρα των μαχών, αλλά ήταν εικονική πραγματικότητα.
Για καλεσμένους από την ΕΠΟ και την ΚΕΔ έγραφε ο Αλέκος, για την επιτακτική παρουσία στο γήπεδο του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Χαλκιδέων (σ.σ. είχε καμιά απονομή;) και το μόνο που δεν έγραψε είναι ότι είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον να παραβρεθεί στη Χαλκίδα και ο Βασιλιάς Κάρολος, φανερά συγκινημένος που το τουρνουά Κυπέλλου της Α’ ΕΠΣΕ ονομάστηκε League Cup.
Καμιά φορά μπορεί να σε παρασύρει ο ενθουσιασμός, ωστόσο οι αναρτήσεις ήταν τραβηγμένες από τα μαλλιά και δεν έχει να κάνει με την έκβαση του ματς. Δηλαδή αν κέρδιζε η Προποντίδα τι θα γινόταν; Προφανώς και δεν ευθύνεται ο Αλέκος για την ήττα, αλλά η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν άφησε ...ασυγκίνητους τους παίκτες του Αμαρυνθιακού και το κλίμα που είχε διαμορφωθεί στη Χαλκίδα έγινε αντικείμενο συζήτησης στο εσωτερικό της ομάδας της Βάθειας.
Οπως στον Αμαρυνθιακό έκαναν καλό και τα ζόρικα τρίποντα με Κάρυστο (1-2) και Ιστιαία (2-1), ενεργοποιώντας τον αισθητήρα υπεροχής στον μηχανισμό.
Ο Ταμυναϊκός απέδρασε με διπλό από την έδρα του ΑΠΚΟ (όπως είχε κάνει και στο Μαντούδι πριν δυο εβδομάδες) σε ένα ματς που κρίθηκε στις λεπτομέρειες, με τη Δροσιά να αφήνει θετικές εντυπώσεις. Για να ξαναμπεί (;) η ομάδα του Αλιβερίου σε τροχιά πρωταθλητισμού θα χρειαστεί να γκελάρει ο Αμαρυνθιακός, τη στιγμή που έχει ανοίξει κουβέντα για το εάν η ομάδα της Βάθειας είναι ικανή να γράψει ιστορία με 30Χ30.
Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω για να σβήσει ο Ταμυναϊκός τις δικές του γκέλες και ο πιο ρεαλιστικός στόχος είναι η κατάληψη της 2ης θέσης που δεν οδηγεί κάπου, αλλά διατηρεί ψηλά το φρόνημα.
Ικανοποίηση επικρατεί και στη Νέα Λάμψακο για την πρόοδο που σημειώνει ο Ελλήσποντος, προϊόν της δουλειάς του Νίκου Ευσταθίου, για τον οποίο υπήρχαν πολύ καλές κριτικές από τα πρώτα του βήματα. Και δεν είναι μόνο η προπονητική αξία, αλλά και το προφίλ που βγάζει προς τα έξω, εμπνέοντας τον σεβασμό των ποδοσφαιριστών και των φιλάθλων. Είχε πει πρόσφατα ο Ζαχαρίας Κατσίμπρας στην έντυπη Γνώμη ότι δεν αφήνει να πέσει τίποτα κάτω και σταματάει την προπόνηση 100 φορές για να εξηγήσει τι ζητάει από τα παιδιά και τι χρειάζεται να βελτιώσουν.
Ο Ελλήσποντος με τις ευλογίες του προέδρου Δήμου Τσατάλμπαση και του Αργύρη Μαστραγγελή προωθεί ένα μοντέλο που εξασφαλίζει βιώσιμη ανάπτυξη σε βάθος χρόνου. Κάτι ανάλογο -μέχρι να έρθει ο επενδυτής καβάλα στο άσπρο άλογο- θα μπορούσε να είναι ένα ρεαλιστικό σχέδιο στον ΑΟ Χαλκίς, αλλά όπως επαναλαμβάνει ο Θοδωρής Κωστάκης «σε αυτήν την πόλη δεν φυτρώνει ούτε τσουκνίδα».
Δείτε τι συνέβη και στο μπάσκετ με την ΑΓΕΧ που αποχώρησε από την Α’ ΕΣΚΑΣΕ και οδηγείται στη Γ’ ΕΣΚΑΣΕ! Την ίδια ώρα η Λαμία φιγουράρει στην 6η θέση της Super League στο ποδόσφαιρο, έχει ομάδα στην Elite League του μπάσκετ, τον Εσπερο (όπως και το Σχηματάρι, τον Ερμή), αλλά και στην Α1 Γυναικών Βόλεϊ.
Είμαστε ο τελευταίος τροχός της άμαξας και το χειρότερο είναι ότι συνηθίσαμε τη μιζέρια και την απαξίωση και δεν μας ενοχλεί...